Bijna klaar

We zijn er bijna! Het dak zit op de stal, de voeder- en waterbak is klaar en morgen gaat het hek om het geitenverblijf geplaatst worden. Kortom alle bouwactiviteiten zijn als het goed is morgen afgerond en dan moeten er alleen nog praktische zaken afgerond worden én het allerbelangrijkste, de geiten moeten aangeschaft worden. We hebben vanavond besloten dat we de geiten woensdagochtend gaan halen zodat we morgen ruim de tijd hebben om te checken of we alles geregeld hebben voor onze mekkerende inkomstenbronnen. In de tussentijd hebben we ook een nachtwaker aangesteld en deze jongen, die nu nog fietstaxichauffeur is, gaat zelf op zoek naar een vervanger voor de dagen dat hij niet werkt. Wij maakten ons zelf nogal druk over de aanstelling van het personeel, de Malawianen hadden er wat minder stress over. Nu we meegemaakt hebben hoe zo’n sollicitatieronde verloopt zullen we voortaan wat minder stress hebben. De persoon die we nu aangenomen hebben is tijdens een ritje op de fietstaxi al zo goed als aangenomen. Chiku zat bij hem achterop, vroeg waar deze jongen woonde (vlakbij de boerderij, das mooi) en gaandeweg bleven ze wat langer praten over een eventuele baan als nachtwaker. ’s Avonds kwam deze jongen nog eens langs bij ons motel en na een onderhandeling van minstens 2 minuten hadden we een nachtwaker die ook nog eens zelf voor zijn vervanging gaat zorgen. Salaris ca. € 5,- per week en als werkmateriaal ontvangt hij een paar rubberen laarzen, een kapmes om de inbrekers te verjagen én een zaklamp inclusief batterijen. Deze jongen gaat voor dit salaris 7 dagen per week, 12 uur per dag voor ons werken. Bij sommige zaken moet je hier niet al te lang stil staan, al hebben wij wel moeite met dit salaris. Morgen hebben is er een sollicitatiegesprek voor de geitenhoeder voor overdag en dan is de personeelsbezetting voorlopig rond en kan de boerderij zeker open.

Elke avond hebben we na een lange dag minimaal één gast aan tafel en dan bespreken we de afgelopen dag, de dag van morgen en de toekomst van ons project. De laatste paar dagen proberen we de jongens ook vooral voor te bereiden op de zaken die ze tegen kunnen gaan komen en nemen we ook het budget met ze door. Het budget is krap geweest en we moeten alle zaken dagelijks goed bekijken om niet over het budget heen te gaan. Ook vandaag moesten er hier en daar wat aanpassingen gedaan worden om bijvoorbeeld toch het meest stevige hek te kunnen plaatsen. Het is hier zaak om niet meteen onze knip te openen maar continu het gesprek aan te gaan. Als het ene duurder wordt, dan moet ergens anders iets bezuinigd worden. Tijdens de bespreking van vandaag hoorden we dat de palen voor het hekwerk te krap begroot waren en dit gecombineerd met de niet begrote transportkosten voor de geiten betekende een gaatje in de begroting. Wij stelden toen voor om maar 9 geiten te kopen, dit wilden de jongens niet en ze opperden toen zelf om naar goedkopere alternatieven voor het voedsel te gaan kijken. Gaatje gedicht en de mannen hebben weer een belangrijke les geleerd.

Vandaag hebben we Chiku en John meegenomen naar het project van Baobab Kids. Hier konden ze goed rond kijken hoe het er daar aan toe gaat en hadden ze alle tijd om vragen te stellen aan Esther en Richard. Ze gaven beiden aan dat ze hier veel van opgestoken hebben en dat was ook precies onze bedoeling. Voor ons was het ook fijn om hier weer te zijn. Gewoon om even bij te kletsen maar ook om 45 zingende en spelende kinderen te zien waar goed voor gezorgd wordt. In de omgeving van dit project zijn een aantal huizen geheel of gedeeltelijk weggespoeld door de overstromingen van januari, waaronder het huis van Mikey. Mikey is een zwaar gehandicapte jongen die in de dagopvang zijn oefeningetjes doet. Hij kan bijna  niets zelfstandig, zelfs zitten is al te moeilijk voor hem. Toen we bij zijn huis aankwamen zagen we dat er een volledige muur ontbreekt die is weggevaagd door het water. En toen we ook nog het geitje van Mikey op de grond zagen liggen met 2 “gespalkte” pootjes wisten we helemaal zeker dat we hier ons potje noodhulp voor aan wilden wenden. We hebben geld aan Richard gegeven voor 3 zakken cement, 400 bakstenen en arbeidsloon voor het metselen van de muur. Kosten ca. € 80,- en Mikey zit straks weer veilig en droog.

Omdat het nu op allerlei manieren echt opschiet gaan we er nog 2 hele lange, mooie en plezierige dagen van maken. Morgen eerst naar de boerderij want daar moet nog wel wat gedaan worden om het er echt mooi uit te laten zien. Daarna het restant van de noodhulp regelen en dan door het dorp wandelen/taxiën om allerlei zaken af te ronden of om mensen nog een keer te ontmoeten voordat we ze een tijd niet meer zien. Tenminste dit zijn de plannen maar die kunnen we hier niet altijd volgen omdat er elke dag wel iets onverwachts op ons pad komt of anders verloopt dan we gedacht hadden.

Hartelijke groeten,

Natasja en Dirk