Kiezen

Allereerst even terugkomen op ons laatste bericht. Het persoonlijk meemaken van de overstromingen had een flinke impact op ons donderdag. Vooral het feit dat we in een minibus een aantal keren dwars door het kolkende water moesten rijden en dat we zelf geen enkele invloed konden uitoefenen heeft ons wel aan het denken gezet. Hebben we wel verstandig genoeg gehandeld? Of hadden we het toch anders moeten doen? Verder hebben we weinig berichten meer over de overstromingen gehoord. De nieuwsvoorziening is hier compleet anders dan bij ons. De meeste Malawianen zijn niet eens op de hoogte dat het gebeurd is en nog voortduurt. Het enige dat we nog gehoord hebben is dat de rivieren nog steeds buiten hun oevers zijn getreden en dat er in ieder geval 2 mensen zijn overleden, een vader en zoon. Wij zullen voorlopig niet meer die kant op gaan. In ieder geval niet totdat we zeker weten dat de wegen weer veilig en volledig begaanbaar zijn.

Na onze lastige reis hebben we donderdag ook nog mooie dingen konden doen in het kader van de noodhulp. Terwijl wij onderweg waren richting het zuiden, zijn John en Chiku de andere kant opgegaan richting Thyolo. Daar hebben ze met een ingehuurde pick-up truck 12.000 zaailingen van de zoete aardappel en 9 fruitbomen opgehaald. Op hun terugweg hebben ze ook nog 600 schriften en 200 pennen in Blantyre ingeladen. En daarna zijn ze weer terug gereden naar ons toe. Toen de mannen terug waren zijn wij snel ingestapt en vanaf dat moment zijn we op 5 verschillende plekken allerlei spullen uit gaan delen. Overal hebben we voor veel gezinnen talloze zaailingen van de zoete aardappel achter kunnen laten en ook 3 schriften en 1 pen voor 200 weeskinderen. Ook hebben we op elke plek nog 5 kg extra maïszaden gegeven voor de gemeenschappelijk tuinen en wat andere zaken zoals een bal, voetbaltenues en atletiekshirts uitgedeeld. Dat was een mooie trip die we mede door steun vanuit collega’s en vrienden konden ondernemen en dat gaf ons allemaal een heel goed gevoel. Het is mooi dat we met elkaar in ieder geval flink wat mensen op 5 verschillende plekken de bijna zekerheid hebben kunnen geven dat ze over een aantal maanden geen honger zullen hebben. Nu maar duimen dat dit ook de echte werkelijkheid wordt maar daar gaan we natuurlijk wel gewoon vanuit.

De fruitbomen die meegenomen waren zijn inmiddels in onze eigen “farm” geplant, naast het verblijf van de geiten. Het begint heel langzaam al een echte tuin/boerderij te worden. De stal is inmiddels zo ver dat het dak erop kan. Ook binnenin is al het nodige werk verricht, zijn de muren lekker strak en ligt de betonnen vloer er ook in. We liggen dus nog steeds goed op schema en er zijn plannen om dinsdag de geiten op te gaan halen. Maar voordat dat kan gebeuren moeten we nog wel wat hobbels overwinnen. Zo moeten we nog op zoek naar een geschikte nachtwaker en denken we dat er overdag ook regelmatig iemand aanwezig moet zijn. Verder moeten de geiten ergens anders gekocht worden dan eerst gepland was en nu komen er transportkosten bij die niet gebudgetteerd zijn. En dat moet ergens anders terug verdiend worden. Dus morgen zullen we in ieder geval wat overleg gaan voeren over de te maken kosten. Tevens zullen we dan de tips bespreken die we vanuit ons bezoek van afgelopen donderdag hebben meegenomen namelijk: een goede training verzorgen voor degene die de geiten gaan ontvangen, misschien moeten we de geiten vaccineren tegen diarree voordat we ze gaan uitdelen. En de laatste goede tip was om aanstaande geitenhouders alvast hun nieuwe geit te laten bekijken bij het huis waar de geit geboren is om daar alvast wat te leren over de geit en haar verzorging. Allemaal hele goede tips maar helaas niet allemaal praktisch uitvoerbaar omdat het vaak de mensen of het project extra geld gaat kosten. En dus moeten we net als bij de noodhulp kiezen terwijl we natuurlijk liever alles willen doen en iedereen willen helpen. Maar kiezen hoort er hier nu eenmaal bij.

Tot de volgende update!

Natasja en Dirk